Kliknij tutaj --> 🐾 przejście na książkę przychodów i rozchodów

RE: Księga przychodów i rozchodów a zwolnienie z Vat. Rozumiem, że jest pani opodatkowana na zasadach ogólnych (skala podatkowa). To, że jest Pani zwolniona z VAT nie oznacza, że nie może Pani odliczać w PKPiR kosztów. Koszty wpisuje się w kwotach brutto. Przeznaczone są do tego rubryki 10,11,12,13 i 14. Przychody w: 7, 8 i 9. Dotacja księgowana w KPiR. Księga Przychodów i Rozchodów służy do wykazywania w niej transakcji, które wywołują konsekwencje podatkowe. Jeżeli zdarzenia gospodarcze są obojętne dla podatku dochodowego dla osób fizycznych, to w zasadzie nie powinny być wykazywane w księdze. Uzyskane przychody księguje się w kolumnie 7 KPiR Wszelkich zapisów w PKPiR dotyczących kosztów i przychodów dokonuje się na podstawie posiadanych dowodów księgowych oraz innych dokumentów wymienionych w par. 11 do 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. poz. 2544). Podatkowa księga przychodów i rozchodów (KPiR) to ewidencja wszelkich czynności gospodarczych stanowiących wpływy i koszty finansowe. Na jej podstawie ustala się główną podstawę opodatkowania. Zaletą prowadzenia KPiR jest posiadanie jej jako narzędzia do zarządzania przychodami i wydatkami w firmie. Na podstawie tych informacji Księga Przychodów i Rozchodów - przepisy Zgodnie z par. 11 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2013 r. w sprawie prowadzenia Księgi Przychodów i Rozchodów musi ona być prowadzona w sposób rzetelny i niewadliwy, czyli zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz objaśnieniami do wzoru opracowanego przez Ministra Site De Rencontre Femme Ronde Avis. Na mocy nowelizacji ustawy o rachunkowości został podniesiony próg przychodów netto ze sprzedaży zobowiązujący do prowadzenia ksiąg rachunkowych - z 800 000 euro na 1 200 000 euro. Dlatego niektóre firmy mogą przejść z ksiąg rachunkowych na PKPiR. Jak prawidłowo to zrobić? Wprowadzona zmiana jest bardzo korzystna dla osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich. Wszystkie te podmioty będą mogły stosować do rozliczeń księgę przychodów i rozchodów, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży (za rok poprzedni) nie przekroczą 1 200 000 euro, a nie - jak dotychczas - 800 000 euro. Co ważniejsze, na podstawie tej nowelizacji firma, która rozpoczęła prowadzenie ksiąg rachunkowych 1 stycznia 2008 r., może powrócić do prowadzenia księgi przychodów i rozchodów jeszcze w tym roku (najwcześniej od września), jeżeli jej przychody netto za 2007 r. nie przekroczyły 4 533 000 zł. W części I krok po kroku przedstawiamy zasady przejścia z pełnej księgowości na podatkową księgę przychodów i rozchodów. W części II wskażemy, jak prawidłowo przejść z księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe. CZĘŚĆ I Przejście z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów Kto może przejść z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów Z nowych rozwiązań mogą skorzystać: • osoby fizyczne, • spółki cywilne osób fizycznych, • spółki jawne osób fizycznych, • spółki partnerskie - które na 1 stycznia 2008 r. miały obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, a nie są już do tego zobowiązane w związku z podwyższeniem progu przychodów. Firmy te mogą powrócić do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów od pierwszego dnia miesiąca po miesiącu, w którym weszła w życie znowelizowana ustawa. Ponieważ weszła ona w życie w sierpniu, więc przejście na podatkową księgę jest możliwe już we wrześniu 2008 r. Podwyższony limit będzie obowiązywał wymienione jednostki w sytuacji, gdy ich przychody netto ze sprzedaży przekroczą w 2008 r. kwotę 1 200 000 euro (przeliczoną na złote polskie według średniego kursu NBP na 30 września 2008 r.). Obowiązek prowadzenia pełnej rachunkowości nastąpi wówczas od 1 stycznia 2009 r. Tabela. Przychody ze sprzedaży w 2007 r. a obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2008 r. Kliknij aby zobaczyć ilustrację. WAŻNE! Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, które w 2007 r. osiągnęły przychody niższe niż 4 533 000 zł (1 200 000 euro przeliczone według kursu obowiązującego 30 września 2007 r.), mogą od września 2008 r. powrócić do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jeżeli podmiot gospodarczy zdecyduje się na powrót do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w możliwie najszybszym terminie, to będzie obowiązany do zamknięcia ksiąg rachunkowych na 31 sierpnia. Należy podkreślić, że przejście na rozliczenia na podstawie pkpir nie jest obowiązkowe, dlatego podmioty gospodarcze muszą dokładnie przeanalizować, czy warto wracać do rozliczeń na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Mogłoby się bowiem okazać, że możliwość powrotu do pkpir ograniczyłaby się tylko do czterech ostatnich miesięcy 2008 r., a w 2009 r. podmioty te znów musiałyby podjąć skomplikowaną procedurę przejścia na pełne księgi rachunkowe. radzimy Przejście na podatkową księgę przychodów i rozchodów w trakcie 2008 r. nie jest obowiązkowe. Ze względu na fakt, że zmiana ewidencji wiąże się z dużymi nakładami pracy, radzimy, by dokładnie przeanalizować tę decyzję. Po przejściu na pkpir w trakcie 2008 r. może bowiem powstać obowiązek prowadzenia pełnej rachunkowości od 1 stycznia 2009 r. Jak ustalać dochód stanowiący podstawę obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przy przejściu w ciągu roku z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów Nowelizacja ustawy o rachunkowości wskazuje (art. 3 ust. 1 ustawy z 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o rachunkowości), że w przypadku podmiotów gospodarczych, które przejdą z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów: (...) dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ustala się w sposób przewidziany dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, z uwzględnieniem dochodu wynikającego z uprzednio prowadzonych ksiąg rachunkowych. Do określenia podstawy obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. przyjmuje się dochód ustalony na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych i podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Załóżmy, że podatnik podejmie decyzję o rezygnacji z prowadzenia ksiąg rachunkowych i rozpocznie ewidencjonowanie na podstawie pkpir. Wówczas powinien obliczyć dochód za okres, od którego rozpoczął prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a następnie doliczyć dochód za okres, kiedy prowadził księgi rachunkowe. Przedstawiamy przykład rozliczenia dochodu. PRZYKŁAD Do końca sierpnia 2008 r. podmiot gospodarczy prowadził księgi rachunkowe. Korzystając z nowelizacji ustawy o rachunkowości, przeszedł na pkpir od września 2008 r. Za okres od stycznia do sierpnia 2008 r. podatnik osiągnął następujące wielkości: Przychód 270 000 zł Koszty uzyskania przychodów 108 000 zł Podstawa opodatkowania 162 000 zł Zaliczki na podatek dochodowy (dla uproszczenia pominięto odliczenia od podatku np. z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne) 30 780 zł We wrześniu 2008 r. podatnik osiągnął następujące wielkości: Przychód 38 000 zł Koszty uzyskania przychodów 15 000 zł Podstawa opodatkowania 23 000 zł Podatnik obliczył należny podatek dochodowy w następujący sposób: 1) ustalił podstawę opodatkowania za okres styczeń-wrzesień 2008 r. 185 000 zł (162 000 zł + 23 000 zł) 2) wyliczył należny podatek dochodowy 35 150 zł (185 000 zł x 19%) 3) wpłacone zaliczki na podatek dochodowy (dla uproszczenia pominięto odliczenia od podatku np. z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne) 30 780 zł 4) zaliczka do zapłacenia za wrzesień 4 370 zł (35 150 zł - 30 780 zł) W kolejnych miesiącach podatnik będzie ustalał dochód na podstawie pkpir narastająco od września i do tak obliczonego dochodu będzie doliczał dochód uzyskany za okres styczeń-sierpień, obliczony na podstawie ksiąg rachunkowych. Jak sporządzić inwentaryzację na dzień zmiany zasad rozliczeń Zamykając księgi handlowe, należy przeprowadzić pełną inwentaryzację. Do podatkowej księgi przychodów i rozchodów trzeba wprowadzić tylko wartość towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Taki sposób postępowania wynika z § 27 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przepis ten wskazuje, że: (...) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Kogo należy powiadomić o decyzji powrotu do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Warunkiem koniecznym skutecznej zmiany zasad rozliczenia (czyli powrotu do prowadzenia ewidencji za pomocą pkpir) jest pisemne zawiadomienie o prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów na 2008 r. Zawiadomienie należy złożyć do naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nowelizacja weszła w życie. WAŻNE! Chcąc powrócić do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów we wrześniu 2008 r., należy jeszcze w tym miesiącu (tj. do 20 września) powiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego. Jeżeli formę rozliczeń zmienia spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, zawiadomienie muszą złożyć wszyscy wspólnicy. Każdy wspólnik składa zawiadomienie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego według swojego miejsca zamieszkania. Przepisy nie określają żadnego „urzędowego” wzoru zawiadomienia. Poniżej przedstawiamy przykładowy wzór takiego pisma. O czym nie wolno zapomnieć, przechodząc z ksiąg rachunkowych na księgi podatkowe 1. Nie ma obowiązku odtwarzania ewidencji wyposażenia za okres, kiedy prowadzono księgi rachunkowe Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe nie mają obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji wyposażenia. W razie powrotu podatnika do pkpir będzie on musiał prowadzić ewidencję wyposażenia. Obowiązek ten wynika z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W ewidencji tej należy wykazywać wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1500 zł. Oczywiście podmioty gospodarcze będące zarejestrowanymi podatnikami VAT i posiadające prawo do odliczenia VAT od kupionego wyposażenia będą ujmować to wyposażenie w cenach netto (bez VAT). Pozostałe podmioty ewidencjonują wyposażenie w cenach brutto (łącznie z VAT). Podatnik jest obowiązany dokonywać zapisów w ewidencji wyposażenia najpóźniej w miesiącu przekazania wyposażenia do używania. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia. Ewidencję tę należy prowadzić od momentu założenia pkpir. Podatnik nie ma obowiązku odtwarzania zapisów ewidencji za okres, kiedy prowadził księgi rachunkowe. Kliknij aby zobaczyć ilustrację. WAŻNE! Podatnik, który przeszedł z ksiąg handlowych na księgę przychodów i rozchodów, nie ma obowiązku odtwarzania zapisów ewidencji za okres, kiedy prowadził księgi rachunkowe. 2. Należy dostosować ewidencję środków trwałych, jeśli zachodzi taka potrzeba W przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje, jakie elementy musi zawierać ewidencja środków trwałych. Podaje jedynie, że ma zawierać informacje niezbędne do obliczenia wysokości podatkowych odpisów amortyzacyjnych. Jeżeli więc prowadzona uprzednio ewidencja nie zawierała wszystkich wymaganych elementów, od dnia przejścia na podatkową księgę przychodów i rozchodów należy ją dostosować do wymogów określonych dla pkpir. Przypomnijmy, że zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir podatnicy mają obowiązek prowadzić ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem ewidencja ta musi zawierać co najmniej: 1) liczbę porządkową, 2) datę nabycia, 3) datę przyjęcia do używania, 4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie, 5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, 6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych, 7) wartość początkową, 8) stawkę amortyzacyjną, 9) kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony, 10) zaktualizowaną wartość początkową, 11) zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych, 12) wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową, 13) datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia. WAŻNE! Zasady i stawki amortyzacji przy przejściu z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów nie ulegają zmianie. 3. Należy założyć imienne karty przychodów pracowników, jeżeli nie były one wcześniej prowadzone Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe nie muszą zakładać imiennych kart wynagrodzeń. Mają oni jedynie obowiązek prowadzić ewidencję analityczną wynagrodzeń w zakresie określonym przez zakładową politykę rachunkowości. Większość podmiotów gospodarczych prowadzących księgi rachunkowe zakłada jednak takie karty, gdyż są one podstawowym źródłem informacji podczas sporządzania rocznych informacji PIT-11. Dotyczy to zwłaszcza podmiotów, które sporządzają listy płac w programach komputerowych. W zasadzie każdy program służący do naliczania wynagrodzeń ma opcję sporządzania takich kart. Jeżeli jednak prowadzący księgi rachunkowe zrezygnował z imiennych kart przychodów pracowników, to teraz musi je założyć (zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir). Karty przychodów powinny zawierać co najmniej następujące dane: • imię i nazwisko pracownika, • Numer Identyfikacji Podatkowej, • numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), • miesiąc, w którym nastąpiła wypłata, • sumę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto (w gotówce i w naturze), • koszty uzyskania przychodu, • składkę na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe), • podstawę obliczenia zaliczki w danym miesiącu, • razem dochód narastająco od początku roku, • kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy, obliczonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, • składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, • należną zaliczkę na podatek dochodowy, • datę przekazania zaliczki na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik właściwego urzędu skarbowego. 4. Niektórzy podatnicy muszą założyć dodatkowe ewidencje Podatnicy powierzający na zlecenie biuru rachunkowemu prowadzenie księgi przychodów i rozchodów muszą prowadzić w miejscu wykonywania działalności ewidencję sprzedaży. Obowiązek taki występuje, jeśli uzyskuje się przychody nieudokumentowane fakturami lub rachunkami (§ 8 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir). Nie dotyczy to podatników, którzy ewidencjonują obrót z zastosowaniem kas rejestrujących w myśl przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencję sprzedaży i ponumerować jej karty. Ewidencja powinna zawierać co najmniej następujące dane: • numer kolejny wpisu, • datę uzyskania przychodu nieudokumentowanego fakturami, rachunkami oraz kwotę tego przychodu. Podatnicy wykonujący działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów) muszą prowadzić również ewidencję pożyczek i zastawionych rzeczy (§ 6 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir). Ewidencja ta powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko pożyczkobiorcy, adres, datę udzielenia pożyczki, kwotę udzielonej pożyczki, wysokość umówionych odsetek w złotych, opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową, termin zwrotu pożyczki wraz z odsetkami, datę i kwotę zwróconej pożyczki wraz z odsetkami, datę zwrotu zastawionej rzeczy, datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu tej sprzedaży, kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionej rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki. CZĘŚĆ II Przejście z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe Jak sama nazwa wskazuje, podatkowa księga przychodów i rozchodów dotyczy rozliczeń podatkowych. Ewidencjonuje się w niej zdarzenia dokumentujące przychody i koszty (lub wydatki). Ewidencja w formie księgi przychodów i rozchodów nie uwzględnia rozrachunków, operacji kasowych, bankowych itp. Zatem właściciel, chcąc uzyskać informację o swoich zobowiązaniach i należnościach, o płynności finansowej czy o innych wskaźnikach ekonomicznych, musi na własne potrzeby prowadzić dodatkowe ewidencje. Jednak wiele osób zajmujących się działalnością gospodarczą na niewielką skalę ich nie prowadzi. W takich przypadkach przejście z ewidencji uproszczonej na księgi rachunkowe może przysporzyć wielu kłopotów. Otwarcie ksiąg rachunkowych dla podatników prowadzących ewidencję uproszczoną jest skomplikowaną operacją. Wynika to przede wszystkim z faktu, że dane zawarte w pkpir są do tego celu absolutnie niewystarczające. Dlatego należy odpowiednio wcześniej zacząć przygotowania do tego procesu. Odpowiedzialnym za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości (a więc i za prawidłowe otwarcie ksiąg rachunkowych przy przejściu z pkpir na pełną rachunkowość) jest kierownik danej jednostki (art. 4 ust. 5 ustawy o rachunkowości). WAŻNE! Odpowiedzialnym za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości (a więc i za prawidłowe otwarcie ksiąg rachunkowych przy przejściu z pkpir na pełną rachunkowość) jest kierownik danej jednostki (art. 4 ust. 5 ustawy o rachunkowości). Ustawa o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 6) definiuje kierownika jednostki jako: (...) członka zarządu lub innego organu zarządzającego, a jeżeli organ jest wieloosobowy - członków tego organu, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez jednostkę. W przypadku spółki jawnej i spółki cywilnej za kierownika jednostki uważa się wspólników prowadzących sprawy spółki, w przypadku spółki partnerskiej - wspólników prowadzących sprawy spółki albo zarząd, a w odniesieniu do spółki komandytowej i spółki komandytowo-akcyjnej - komplementariuszy prowadzących sprawy spółki. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą za kierownika jednostki uważa się tę osobę; przepis ten stosuje się odpowiednio do osób wykonujących wolne zawody. Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora, a także syndyka lub zarządcę ustanowionego w postępowaniu upadłościowym. Do obowiązków kierownika jednostki przechodzącej z pkpir na księgi rachunkowe będzie należało: 1) zamknięcie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, 2) opracowanie dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości, 3) sporządzenie wykazu aktywów i pasywów (inwentarza), 4) otwarcie ksiąg rachunkowych na 1 stycznia następnego roku obrotowego, 5) złożenie w urzędzie skarbowym zgłoszenia aktualizującego na formularzu NIP-1. Ad 1. Zamknięcie podatkowej księgi przychodów i rozchodów Zamknięcia pkpir należy dokonać na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z zapisami tego rozporządzenia, jeżeli podatnik nie dokonuje podsumowania zapisów kolejnych miesięcy narastająco od początku roku, po zakończeniu roku podatkowego musi na oddzielnej stronie w księdze sporządzić zestawienie roczne. W tym celu musi wpisać do właściwych kolumn sumy z poszczególnych miesięcy i je dodać. W celu ustalenia wartości poszczególnych składników spisu z natury materiałów i towarów handlowych według cen nabycia należy ustalić procentowy wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (kolumna 11) w stosunku do ogólnej wartości zakupu towarów handlowych i materiałów zaewidencjonowanych w kolumnie 10 (suma kosztów ubocznych zakupu pomnożona przez 100 i podzielona przez wartość zakupu). O tak ustalony wskaźnik należy podwyższyć jednostkowy koszt zakupu, a następnie ustalić wartość poszczególnych składników spisu z natury. PRZYKŁAD Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej kserokopiarek. W trakcie roku kupił 120 000 sztuk tych urządzeń. Łączny koszt zakupu wyniósł 600 000 zł (cena jednostkowa - 5000 zł), a koszty uboczne zakupu - 25 000 zł. Na koniec roku pozostało 10 niesprzedanych kserokopiarek. Aby wycenić spis z natury według cen nabycia, podatnik musi przede wszystkim ustalić udział kosztów ubocznych w ogólnej wartości kupionych towarów: (25 000 zł x 100) : 600 000 zł = 4,17% Podatnik musi ustalić także wartość posiadanych towarów według ceny zakupu. Ponieważ zostało mu 10 kserokopiarek, każda o wartości 5000 zł, ich łączna wartość wynosi: 10 x 5000 zł = 50 000 zł Znając łączną wartość towarów według cen zakupu oraz wskaźnik kosztów ubocznych, podatnik może ustalić wartość wykazanych w remanencie towarów według cen nabycia: 50 000 zł + (50 000 zł x 4,17%) = 52 085 zł. Jest to wartość remanentu towarów według ceny nabycia. Podatnik może również dokonać wyceny wartości materiałów i towarów handlowych według cen zakupu, tj. bez podwyższenia tej ceny o wskaźnik kosztów ubocznych zakupu. Decyzję w tym zakresie podejmuje podatnik. W celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym należy na oddzielnej stronie księgi: 1) ustalić wartość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kolumna 9); 2) ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów w sposób następujący: a) do wartości spisu z natury na początek roku podatkowego doliczyć wartość zakupu towarów handlowych (materiałów) z kolumn 10 i 11, a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego, b) kwotę wynikającą z tego obliczenia powiększyć o kwotę wydatków z kolumny 14 oraz pomniejszyć o wartość wynagrodzeń w naturze w tej części, w której wydatki (koszty) związane z wynagrodzeniami w naturze zostały zaksięgowane w innych kolumnach pkpir (np. w gastronomii koszty zakupu materiałów i towarów handlowych zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników zostały wpisane w kolumnie 10); 3) wartość osiągniętego przychodu (kolumna 9) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym. PRZYKŁAD 1. Przychód (kolumna 9) 455 600,75 zł 2. Wysokość kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym: a) wartość spisu z natury na początek roku podatkowego 58 678,28 zł b) plus wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów (kolumna 10) 289 288,56 zł c) plus wydatki na koszty uboczne zakupu (kolumna 11) 10 320,40 zł d) minus wartość spisu z natury na koniec roku podatkowego 46 524,32 zł e) plus kwota pozostałych wydatków (kolumna 14) 78 328,09 zł f) minus wartość wynagrodzeń w naturze ujętych w innych kolumnach księgi 4 826,00 zł Razem koszty uzyskania przychodów 385 265,01 zł 3. Ustalenie dochodu osiągniętego w roku podatkowym: a) przychód (pkt 1) 455 600,75 zł b) minus koszty uzyskania przychodów (pkt 2) 385 265,01 zł Dochód (a - b) 70 335,74 zł Należy zwrócić uwagę, że kwota w poz. 2d 46 524,32 zł (w przykładzie zmniejszająca na koniec roku koszty uzyskania przychodów) stanowi wartość niesprzedanych towarów handlowych i materiałów i powinna zostać ujęta w ewidencji księgowej na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych odpowiednio na kontach: Wn konto 330 „Towary handlowe” lub Wn konto 311 „Materiały do produkcji”, lub Wn konto 600 „Produkcja w toku”, lub Wn konto 601 „Produkty gotowe”. Ad 2. Opracowanie dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości Każda jednostka gospodarcza powinna posiadać dokumentację opisującą przyjęte przez nią zasady rachunkowości (art. 10 ustawy o rachunkowości), a w szczególności: 1) określenie roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych - w przedsiębiorstwach osób fizycznych będzie to zawsze rok kalendarzowy, 2) metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego - w zakresie, w jakim ustawa pozostawia prawo wyboru, 3) określenie sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym zakładowego planu kont, 4) opis systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów. Integralną częścią dokumentacji opisującej przyjęte przez jednostkę zasady rachunkowości jest zakładowy plan kont. Obejmuje on wykaz kont księgi głównej (syntetycznych), przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń oraz zasady prowadzenia ksiąg pomocniczych (konta analityczne) i ich powiązania z kontami księgi głównej. Wykaz kont jednostki ustalają we własnym zakresie, biorąc pod uwagę specyfikę oraz wielkość danego podmiotu. Dokumentację tę należy opracować przed otwarciem ksiąg rachunkowych. Ad 3. Sporządzenie inwentarza Kolejnym etapem jest ustalenie wartości poszczególnych składników majątku oraz źródeł ich finansowania. W tym celu należy przeprowadzić ich inwentaryzację. Rzeczowe składniki majątku należy objąć spisem z natury. W przypadku majątku obrotowego w postaci zapasów towarów i materiałów podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów ma obowiązek dokonywać inwentaryzacji co najmniej na koniec każdego roku. Dodatkowo jednak musi on dokonać spisu z natury środków pieniężnych w kasie oraz innych wartości pieniężnych (czeki, bony itp.) i udokumentować to odpowiednim protokołem spełniającym wymogi spisu z natury. Spisem z natury należy objąć również majątek trwały (inwestycje, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, finansowy majątek trwały). Uzyskane wyniki trzeba porównać z posiadanymi dokumentami i ewidencjami (np. z ewidencją środków trwałych oraz ewidencją wyposażenia, którą podatnik ma obowiązek prowadzić). Do ksiąg rachunkowych należy wprowadzić majątek trwały wynikający ze spisu z natury. Pozostałe aktywa i pasywa trzeba objąć inwentaryzacją w drodze uzyskania od kontrahentów i banków potwierdzeń stanu należności, pożyczek, zobowiązań oraz środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych. Spośród należności powinny zostać wyodrębnione te, których spłata budzi wątpliwości (warunkowe, wątpliwe, przedawnione). Należności te powinny być ujęte na wyodrębnionych kontach księgowych, np.: Wn konto 244 „Należności warunkowe”, Wn konto 245 „Należności wątpliwe”, Wn konto 246 „Należności dochodzone na drodze sądowej”, Wn konto 247 „Należności przedawnione”. Po wycenie zinwentaryzowanych składników majątku oraz źródeł ich finansowania należy ustalić wartość kapitału właściciela. W przedsiębiorstwach nieposiadających osobowości prawnej cały kapitał jest wykazywany zazwyczaj w jednej pozycji pasywów o nazwie „Kapitał podstawowy”. W bilansie otwarcia pozycję „Kapitał podstawowy” ustala się w zasadzie jako różnicę między sumą aktywów i pasywów. Odzwierciedla to prawdę, jeżeli inwentaryzacja została przeprowadzona w sposób rzetelny i z należytą starannością. Może się zdarzyć, że w zestawieniu aktywów i pasywów pasywa wykażą większą wartość niż aktywa. Nie powstanie wtedy w pasywach pozycja „Kapitał podstawowy”. Nadwyżkę pasywów nad aktywami należy wykazać w aktywach w pozycji „Rozrachunki z właścicielem”. Sytuacja taka może jednak świadczyć o tym, że firma ma trudności finansowe i nie jest w stanie pokrywać swoich zobowiązań z posiadanego majątku. Prawidłowo sporządzony inwentarz stanowi podstawę otwarcia ksiąg rachunkowych. PRZYKŁAD Z przeprowadzonej inwentaryzacji w drodze spisu z natury wynikają następujące składniki majątku: a) środki trwałe - stan wynikający z ewidencji środków trwałych: • wartość początkowa 130 000 zł • dotychczasowe umorzenie 74 000 zł b) zapasy materiałów według cen zakupu 25 000 zł c) zapasy towarów handlowych według cen zakupu 65 000 zł d) należności z tytułu dostaw i usług 38 000 zł e) środki pieniężne na rachunku bankowym potwierdzone wyciągiem bankowym 25 000 zł f) zadłużenie z tytułu kredytu długoterminowego 72 000 zł g) zobowiązania z tytułu dostaw i usług 18 500 zł h) zobowiązanie wobec ZUS z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne - kwota wynikająca z deklaracji ZUS DRA za grudzień 2007 r. 16 500 zł i) zobowiązanie wobec urzędu skarbowego: • z tytułu zaliczki na podatek dochodowy - według PIT-4 za grudzień 2007 r. 3 500 zł • z tytułu podatku należnego VAT - kwota wynikająca z deklaracji VAT-7 za grudzień 2007 r. 12 400 zł j) kapitał zakładowy spółki na 31 grudnia 2007 r. n aktywa (130 000 zł - 74 000 zł + 25 000 zł + 65 000 zł + 38 000 zł + 25 000 zł) 209 000 zł • pasywa (72 000 zł + 18 500 zł + 16 500 zł + 3500 zł + 12 400 zł) 122 900 zł • różnica 86 100 zł WYKAZ AKTYWÓW I PASYWÓW (inwentarz) na 31 grudnia 2007 r. Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Ad 4. Otwarcie ksiąg rachunkowych Podstawą bilansu otwarcia ksiąg rachunkowych jest wykaz składników majątku (aktywów) i źródeł ich finansowania (pasywów). Wykazane w inwentarzu składniki stanowią salda początkowe poszczególnych kont na dzień otwarcia ksiąg. Równolegle do otwarcia kont księgi głównej (kont syntetycznych) jednostka powinna otworzyć konta ksiąg pomocniczych (konta analityczne). PRZYKŁAD Do utworzonego konta 220 „Rozrachunki publicznoprawne” należy utworzyć konta pomocnicze (analityczne), np.: 220-1 „Rozrachunki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych”, 220-2 „Rozrachunki z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych”, 220-3 „Rozrachunki z ZUS” itp. Aby pozycje wynikające z inwentarza wprowadzić na poszczególne konta księgowe, zwykle sporządza się wewnętrzny dowód księgowy „PK - Polecenie księgowania”. Dowód ten powinien zawierać co najmniej: • datę sporządzenia, • treść operacji, • wartość wprowadzanego salda, tj. składnika aktywów lub pasywów, • symbol i stronę konta (Wn lub Ma), na które zostanie wprowadzone saldo początkowe, • datę księgowania. Symbole i nazwy kont, na które wprowadzane są salda początkowe oraz na których będą księgowane w ciągu roku obrotowego operacje gospodarcze, powinny być określone w załączniku do polityki rachunkowości w postaci zakładowego planu kont. Przykładowy wzór dowodu PK zawierający dane wynikające z przykładu Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Ad 5. Złożenie w urzędzie skarbowym zgłoszenia aktualizującego Obowiązkiem podatników przechodzących z pkpir na księgi rachunkowe jest również złożenie w urzędzie skarbowym zgłoszenia aktualizującego. Należy tego dokonać na formularzu NIP-1, wskazując sposób prowadzenia ksiąg - w segmencie poz. 78. • § 4 ust. 1 pkt 1, § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Nr 152, poz. 1475; z 2007 r. Nr 140, poz. 988 • art. 12, art. 22n ust. 2-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - z 2000 r. Nr 14, poz. 176; z 2008 r. Nr 143, poz. 894 • art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 3 ust. 1 pkt 6, art. 4 ust. 5, art. 10 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2002 r. Nr 76, poz. 694; z 2008 r. Nr 144, poz. 900 Anna Kędziora księgowa, konsultant podatkowy Sprawdź, jak prawidłowo przeprowadzić zmianę sposobu ewidencji księgowej na księgi rachunkowe, a także rozwiązania dla sytuacji odwrotnej – kiedy brak przekroczenia określonego limitu umożliwia powrót do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatkowa księga przychodów i rozchodów dotyczy rozliczeń podatkowych. Ewidencjonuje się w niej zdarzenia dokumentujące przychody i koszty (lub wydatki). Ewidencja w formie księgi przychodów i rozchodów nie uwzględnia rozrachunków, operacji kasowych, bankowych itp. Zatem właściciel, chcąc uzyskać informację o swoich zobowiązaniach i należnościach, o płynności finansowej czy o innych wskaźnikach ekonomicznych, musi na własne potrzeby prowadzić dodatkowe ewidencje. Jednak wiele osób zajmujących się działalnością gospodarczą na niewielką skalę ich nie prowadzi. W takich przypadkach przejście z ewidencji uproszczonej na księgi rachunkowe może przysporzyć wielu kłopotów. Otwarcie ksiąg rachunkowych dla podatników prowadzących ewidencję uproszczoną jest skomplikowaną operacją. Wynika to przede wszystkim z faktu, że dane zawarte w pkpir są do tego celu absolutnie niewystarczające. Dlatego należy odpowiednio wcześniej zacząć przygotowania do tego procesu. Odwrotna sytuacja, czyli przejście z ksiąg handlowych na księgi podatkowe, jest procesem mniej problemowym, wymaga jednak prowadzenia szczególnego rodzaju ewidencji, które nie są wymagane przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych. UWAGA Do przeliczenia na złote określonego w euro limitu przychodów zobowiązującego do prowadzenia ksiąg rachunkowych od 1 stycznia 2012 r. należy zastosować kurs średni NBP ogłoszony na 30 września 2011 r. Informację o kursie euro znajdziesz na stronie Kto może przejść z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów Z tego rozwiązania będą mogły skorzystać, począwszy od 2012 r. • osoby fizyczne, • spółki cywilne osób fizycznych, • spółki jawne osób fizycznych, • spółki partnerskie - które w 2011 r. były obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, a nie przekroczą w nim limitu przychodów (1 200 000 euro). UWAGA Przejście na rozliczenia na podstawie pkpir związane z mniejszą niż 1 200 000 wartością przychodów nie jest obowiązkowe (art. 2 ust. 2 uor, art. 24a ust. 5 updof). Podmioty gospodarcze muszą dokładnie przeanalizować, czy warto wracać do rozliczeń na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Informację o dalszym prowadzeniu ksiąg rachunkowych mimo braku obowiązku należy przesłać do urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego. Jak sporządzić inwentaryzację na dzień zmiany zasad rozliczeń Zamykając księgi handlowe, należy przeprowadzić pełną inwentaryzację. Do podatkowej księgi przychodów i rozchodów trzeba jednak wprowadzić tylko wartość towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Taki sposób postępowania wynika z § 27 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przepis ten wskazuje, że: (...) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe nie mają obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji wyposażenia. W razie powrotu podatnika do pkpir będzie on musiał prowadzić ewidencję wyposażenia (§ 4 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów). W ewidencji tej należy wykazywać wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1500 zł. Podmioty gospodarcze będące zarejestrowanymi podatnikami VAT i posiadające prawo do odliczenia VAT będą ujmować to wyposażenie w cenach netto. Pozostałe podmioty ewidencjonują wyposażenie w cenach brutto. Podatnik jest obowiązany dokonywać zapisów w ewidencji wyposażenia najpóźniej w miesiącu przekazania wyposażenia do używania. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji. Ewidencję tę należy prowadzić od momentu założenia pkpir. Więcej na ten temat znajdziesz w Internetowym Serwisie Księgowego w artykule Jak przejść z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów i odwrotnie• § 4 ust. 1 pkt 1, § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Nr 152, poz. 1475; z 2010 r. Nr 252, poz. 1691 • art. 12, art. 22n ust. 2-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - z 2010 r. Nr 51, poz. 307; z 2011 r. Nr 168, poz. 1006 • art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 3 ust. 1 pkt 6, art. 4 ust. 5, art. 10 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2009 r. Nr 152, poz. 1223; z 2011 r. Nr 102, poz. 585 Anna Kędziora księgowa, konsultant podatkowy Wraz z rozpoczęciem 2018 roku w życie weszła ustawa z 27 października 2017 roku zmieniająca ustawy o podatkach dochodowych (PIT, CIT i podatek zryczałtowany). Jedną z modyfikacji, jakie niesie za sobą ten akt prawny, jest uchylenie ust. 3a-3c w art. 24a ustawy o PIT, dotyczących obowiązku zgłoszenia do urzędu skarbowego faktu prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od początku 2018 roku zniesiony został obowiązek składania pisemnego zgłoszenia o prowadzeniu KPiR. Wraz z rozpoczęciem 2018 roku w życie weszła ustawa z 27 października 2017 roku zmieniająca ustawy o podatkach dochodowych (PIT, CIT i podatek zryczałtowany). Jedną z modyfikacji, jakie niesie za sobą ten akt prawny, jest uchylenie ust. 3a-3c w art. 24a ustawy o PIT, dotyczących obowiązku zgłoszenia do urzędu skarbowego faktu prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Obowiązek zgłaszania prowadzenie KPiR Do końca 2017 roku, zgodnie z obowiązującym wówczas art. 24a ust. 3a-3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek złożenia pisemnego zawiadomienia o tym, że prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów (w ciągu 20 dni od jej założenia) mieli podatnicy, którzy: Biuro Rachunkowe – dedykowana księgowa rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej i wybrali formę opodatkowania, przy której konieczne jest prowadzenie KPiR (skala podatkowa, podatek liniowy), w poprzednim roku podatkowym korzystali ze zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym i podjęli decyzję o zmianie formy opodatkowania lub też wcześniej prowadzili księgi rachunkowe i obecnie zostali wyłączeni spod tego obowiązku. Obowiązek ten dotyczył także działalności prowadzonych w formie spółki cywilnej lub jawnej założonych przez osoby fizyczne lub też prowadzonych w formie spółki partnerskiej. W takim wypadku konieczność złożenia pisemnego zawiadomienia o prowadzeniu KPiR dotyczyła wszystkich wspólników. O tym fakcie powinni poinformować naczelnika US właściwego wg miejsca zamieszkania. Księgowość Internetowa – 3 miesiące za darmo Zniesienie obowiązku składania zawiadomienia o prowadzeniu KPiR Zgodnie z art. 1 ust. 13 Ustawy z dnia 27 października 2017 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wspomniane wyżej przepisy podatkowe, dotyczące zawiadamiania o prowadzeniu KPiR, z dniem 1 stycznia 2018 roku zostały uchylone. Działanie takie ma na celu ograniczenie liczby procedur związanych z zakładaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej. Ponieważ wnioski CEIDG-1 nie zostały jeszcze zaktualizowane, poz. 20 dotyczącą prowadzenia KPiR należy zostawić pustą (warto jednak sprawdzić, jakie stanowisko w tej sprawie prezentuje właściwy urząd skarbowy). Program do faktur – Darmowe konto Księga przychodów i rozchodów – jak i kiedy ją zakładać? Kliknij i dowiedz się więcej! UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disquss. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disquss zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disquss. O szczegółach przetwarzania danych przez Disquss dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Modele sprzedaży e-booków w Polsce Gdzie wydać e-booka? Czy postawić na własną sprzedaż e-booka, czy też skorzystać z pomocy wydawnictwa? Jak kształtuje się proces dystrybucji e-booków? Odpowiedzi dostarczamy w niniejszym artykule. Czytaj dalej KOLUMNA 1 – jest przeznaczona do wpisywania kolejnychnumerów zapisów do księgi. Tym samym numerem należy oznaczyćdowód stanowiący podstawę dokonania zapisuKOLUMNA 2 – należy wpisywać dzień miesiąca wynikający zdokumentu stanowiącego podstawę dokonania wpisu /dataponiesienia wydatku , otrzymania towaru , uzyskania przychodu/KOLUMNA 3 – należy wpisać numer faktury lub innego 4 i 5 – są przeznaczone do wpisywania imion i nazwisk/nazw firm/ z którymi zostały zawarte transakcje oraz adresu ,KOLUMNA 6 – opis zdarzenia gospodarczego / np. zakup cementuwypłata wynagrodzeń za okres … ,KOLUMNA 7 – jest przeznaczona do wpisywania przychodów zesprzedaży wyrobów /towarów handlowych/ i sprzedaży usług dotyczących twojej 8 – jest przeznaczona do wpisywania pozostałychprzychodów / np. z odpłatnego zbycia składników majątku ,otrzymanych kar umownych /KOLUMNA 9 – jest przeznaczona do wpisywania łącznejkwoty przychodów zapisanych w kolumnach 7 i 8KOLUMNA 10 – jest przeznaczona do wpisywania zakupumateriałów oraz towarów handlowych wg cen zakupu dotyczących ściśle twojej 11 – jest przeznaczona do wpisywania kosztówubocznych związanych z zakupem np. kosztów , załadunku , wyładunku , ubezpieczenia w drodzeKOLUMNA 12 – należy wpisywać wynagrodzenia bruttowypłacane pracownikom / w gotówce i w naturze / napodstawie listy płac lub innych 13 – jest przeznaczona do wpisywaniapozostałych kosztów / poza wymienionymi w kolumnie 10-12 / , z wyjatkiem tych których nie mozna odliczyc, śą to tak zwane koszty pośrednie czyli są zwiazane ogólnie z kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatkijak : czynsz za lokal , opłata za energię elektr. gaz , wodę ,centralne ogrzewanie , opłatę za telefon tzw media , zakup paliw ,wydatki dot. remontów , amortyzację , wartość zakupionegowyposażenia , składki na ubezpieczenie emerytalne irentowe pracowników w części finansowanej przezpracodawcęKOLUMNA 14 – jest przeznaczona do wpisywania łącznejkwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12 i 15 – jest wolna . W kolumnie tej możnawpisywać inne zaszłości gospodarcze poza wymienionymiw kolumnach 1-13 , np. wydatki odnoszące się doprzychodów miesiąca lub roku następnego /lat następnych/.. KOLUMNA 16 – jest przeznaczona do wpisywania uwag codo treści zapisów w kolumnach 2-15 . Kolumna ta możebyć także wykorzystywana np. do wpisywania pobranychzaliczek , obrotu opakowaniami zwrotnymi , kursywalut itp. W celu ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego podmioty prowadzące działalność gospodarczą zobowiązane są prowadzić odpowiednie księgi w oparciu o zasady rachunkowe. W polskim systemie prawnym przewidziano dwa możliwe sposoby prowadzenia rachunkowości – przy użyciu podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz za pomocą ksiąg rachunkowych. Zaznaczyć należy, że pomiędzy wskazanymi księgami podatkowymi nie ma sztywnego podziału i podatnicy mają możliwość, a czasem nawet obowiązek, przejścia z jednej formy na drugą. Przejście z podatkowej księgi na księgi rachunkowe Jak wskazano na wstępie, podatnicy zobligowani są do prowadzenia odpowiednich ewidencji mających za zadanie ustalenie dochodu lub straty, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za konkretny rok podatkowy. Kryterium wskazujące, kiedy należy prowadzić księgi rachunkowe, a kiedy podatkową księgę przychodów i rozchodów, zostało wskazane w ustawie o rachunkowości. Zgodnie z przepisami tejże ustawy obowiązek przejścia z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, w sytuacji gdy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w danym roku będą większe od 2 000 000 euro. Kurs euro przelicza się na złote polskie po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy, od którego należy rozpocząć dokonywanie zapisów w formie ksiąg rachunkowych. Przykład 1. Osoba fizyczna prowadziła od początku 2016 r. podatkową księgę przychodów i rozchodów. W 2016 r. przychody netto przedsiębiorcy wyniosły 2 200 000 euro. Oznacza to, że od 2017 r. podatnik był zobligowany prowadzić księgi rachunkowe. Przykład 2. Spółka z osiągnęła w 2016 r. przychód netto w kwocie 1 000 000 euro. Mimo że nie został przekroczony próg ustawowy, spółki handlowe mają zawsze obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. W celu ustalenia, czy powstaje obowiązek przejścia na księgi rachunkowe, należy zestawić ze sobą przychody z kolumny 9 „Razem przychód”. Przejście z podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje od następnego roku po przekroczeniu wymienionego limitu przychodów. Należy również zaznaczyć, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne oraz spółki partnerskie mogą od początku następnego roku obrotowego dobrowolnie stosować przepisy ustawy o rachunkowości, czyli prowadzić księgi rachunkowe, nawet wtedy, gdy przychody są niższe od równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro. W tej sytuacji podmioty te przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązane do zawiadomienia o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Obowiązek zamknięcia podatkowej księgi przychodów i rozchodów W przypadku przekroczenia limitu podatnik prowadzący do tej pory podatkową księgę rozpoczyna prowadzenie pełnej rachunkowości od początku następnego roku. Wcześniej należy jednak dokonać zamknięcia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W tym celu niezbędne jest podsumowanie wszystkich kolumn księgi, przeprowadzenie spisu z natury towarów i materiałów oraz ustalenie wyniku z prowadzonej działalności. Jednym z elementów wpływających w sposób bezpośredni na dochód jest wartość spisu z natury na początek i koniec okresu, za który dochód jest ustalany. Obowiązek sporządzania spisu z natury wynika z przyjęcia uproszczeń w prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Sporządzenie spisu z natury na początek i koniec okresu, za który ustala się dochód, umożliwia ustalenie zmiany stanu zapasów w postaci towarów handlowych i materiałów. Otworzenie ksiąg rachunkowych Na podmiot gospodarczy, który przechodzi z podatkowej księgi na księgę rachunkową nałożono szereg czynności, które powinny zostać wykonane. W pierwszej kolejności należy: sporządzić inwentaryzację majątku firmy oraz źródeł jego finansowania, określić i wprowadzić dokumentację przyjętych zasad rachunkowości; sporządzić bilans otwarcia na podstawie zatwierdzonego inwentarza; otworzyć księgi rachunkowe; ewidencjonować operacje gospodarcze oraz uogólniać wyniki w formie sprawozdań, zgodnie z zasadami rachunkowości. Jak wynika z przedstawionego wyliczenia, pierwszą czynnością wiążącą się z przejściem z podatkowej księgi na księgi rachunkowe jest sporządzenie inwentarza. Poprzez inwentarz rozumie się wykaz posiadanych na początku roku składników majątku przedsiębiorcy. Określenie oraz wprowadzenie zasad (polityki) rachunkowości powinno obejmować takie pozycje jak określenie: roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych; metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego; sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym co najmniej:systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów. Kolejnym obowiązkowym elementem jest sporządzenie bilansu otwarcia. Bilans to zestawienie środków gospodarczych (aktywów) oraz źródeł ich finansowania (pasywów) sporządzone na dany dzień. Aktywa i pasywa przedstawiają ten sam majątek jednostki gospodarczej z różnej perspektywy. Dlatego też przy sporządzaniu bilansu obowiązuje zasada równowagi bilansowej, zgodnie z którą ogólna kwota aktywów musi być równa łącznej sumie pasywów.

przejście na książkę przychodów i rozchodów